Nalewka pomarańczowa

Moja pierwsza nalewka. Zrobiłam ją specjalnie na święta, żeby podarować ją komuś lub poczęstować gości. Długo szukałam odpowiedniego przepisu - takiego, który zapowiadałby wykwintny smak, smak odpowiadający świątecznym nastrojom, jak również przepisu łatwego i niewymagającego od nalewki długiego leżakowania. I znalazłam go w dodatku do GW sprzed paru lat.
Mężowi nie smakuje - wg niego jest za słodka, choć mam mgliste wrażenie, że dałam dwa razy więcej cukru niż w przepisie, i to może być przyczyną:). Wynikło to z tego, że zrobiłam nalewkę z połowy składników. W ogóle chyba zaburzyłam proporcje - wina dałam butelkę, czyli 0,75 l, a nie litr, a wódki 200 zamiast 250 ml. Ale mnie smakuje, myślę, że jest bardzo smaczna, z wyczuwalną lekką goryczką kawy, głębią karmelu i wesołością pomarańczy. Będzie świetnym dodatkiem do deserów, w których często pojawia się likier pomarańczowy. Bardzo polecam!
Nalewka bierze udział w zabawie Kuchnia Świąteczna i Noworoczna 2009.


Pomarańczówka

cienko obrana skórka z 10 dużych pomarańczy wraz z albedo
8 szkl. białego wytrawnego wina
2 szkl. wódki
1\4 szkl. ziaren kawy
1-2 laski wanilii
2 szkl. cukru

Skórki z pomarańczy wrzucić do dużego słoja, dodać wino, wódkę, kawę i wanilię. Wsypać połowę cukru i wymieszać. Resztę cukru skarmelizować na patelni na ciemnozłoty kolor (nie mieszając w trakcie rozpuszczania się cukru, tylko kręcąc lekko patelnią), wlać do nalewki - będzie dymić, a karmel zastygnie, ale z czasem się rozpuści. Zakręcić słój i odstawić na 6 dni, potrząsając kilka razy dziennie, żeby cukier i karmel się rozpuścił. Przecedzić przez gazę i wlać do wyparzonych butelek. Zakręcić i odstawić na co najmniej miesiąc, a najlepiej na rok.
U mnie po przecedzeniu i odlaniu do butelki wytworzył się w niej osad. Żeby się go pozbyć, próbowałam przecedzić nalewkę przez filtr do kawy, ale nie dałam rady. Poczekałam więc, aż osad opadnie na dno i zlałam delikatnie nalewkę do innego naczynia, a osad przelałam do słoika - przyda się do ciasta.